Al sinds klein meisje was ik gefascineerd door haar. Toen mijn achternichtje het nummer ‘private dancer’ eind jaren ‘80 een keer nadeed tijdens de plaatselijke playbackshow (and she did gooooood) dacht ik…van wie is dit liedje dan? Ik denk dat ik 8 jaar was.
Simply the Best
Daarna volgde al snel het nummer Simply the Best waar ik als jonge telg graag op danste in de woonkamer. Die beat, dat intro. Bij de eerste deun wist ik; dit moet een mooi liedje zijn. Videoclips waren toen alleen nog maar op MTV en je moest maar net mazzel hebben dat jouw favo song voorbijkwam. En op de een of andere manier had ik altijd favo’s die niet vaak voorbijkwamen. Ik had dus ook geen idee hoe haar bewegingen waren.
Maar haar stem. Ik had nog nooit zo’n solide strot gehoord als zij. Met zoveel gevoel. Niet normaal zo goed! Toen ik eenmaal haar videoclips voorbij zag komen; die benen, die jurkjes, dat glitter, die hoge hakken, die moves! Dat wilde ik ook!
What’s love got to do with it
Ik was een jaar of 12 toen de film ‘What’s love got to do with it’ uit kwam. Natuurlijk best een heftige film voor een meisje van 12. Maar zoals ik al eerder heb gezegd liep ik in mijn hoofd altijd al een paar jaar vooruit. Die film móest ik zien. Actrice Angela Bassett nam de rol voor haar rekening. Ik zag dat elke vezel in het lijf van deze actrice in het lichaam van Tina was gestapt. Wat deed ze dat goed.
Ik leerde Tina kennen. De wereld leerde Tina kennen. Haar persoon, haar verhaal, haar moves, haar achtergrond. Haar story hoe het allemaal begon en wat ze allemaal heeft moeten doorstaan. Ik kreeg nog eens 10x meer respect voor deze vrouw.
Het feit dat zij zich opnieuw en helemaal zelf moest bewijzen in de muziekwereld na haar scheiding met Ike Turner en ze dat eigenhandig wederom voor elkaar kreeg. Ze is met tweehonderd miljoen verkochte platen de bestverkopende vrouwelijke rockartiest en verkocht de meeste concerttickets van alle soloartiesten ter wereld! Opnieuw een diepe buiging, want de weg die zij heeft moeten bewandelen om aan deze top te komen is voor haar tot een hel gemaakt. Maar wat ze heeft bereikt met haar stem, haar kracht en haar doorzettingsvermogen, dat is ongekend.
Tina Turner – Queen of Rock ‘n Roll
Met open mond van verbazing heb ik de hele film zitten kijken, en her en der een traan. Tina Turner was, is en zal altijd blijven: De ‘Queen of Rock and Roll’. Mijn heldin. Ze komt in elke playlist van mij voor en er gaat geen optreden voorbij zonder een nummer van de legendarische Miss Tina. Zij hoorde aan die top. Nog steeds. Ze heeft elke stap eigenhandig verdiend en met vele grootheden samen mogen werken, waaronder: David Bowie, Bryan Adams, Eros Ramazotti, Barry White, Rod Stewart, Cher, Mick Jagger, Bruce Willis (ja die), Tom Jones, Dionne Warwick, Paul McCartney en Beyoncé.
Proud Mary
Natuurlijk ook het geijkte Proud Mary. Onlangs vroeg iemand mij; ‘ben je dat nummer intussen niet he-le-maal zat?’. Maar nee, niet eigenlijk. Het is inderdaad een veel gevraagd nummer en voor velen uitgemolken. Maar de energie die het nummer geeft, de dansvloer die er nog altijd van vol raakt, de danspasjes a la Tina die iedereen uit zichzelf tevoorschijn tovert, om al niet spreken over het hoge meezing gehalte.
Qua uitmelkerij hoort het nummer ongetwijfeld thuis in hetzelfde rijtje als Meatloaf’s ‘Paradise by the Dashboardlight’ en Bryan Adam’s ‘Summer of ‘69’ e.v.a. Maar ik vind het nog altijd een nummer om blij van te worden. Ondanks dat deze afstamt uit de tijd van Ike & Tina. (Overigens officieel van Creedence Clearwater Revival).
Nieuwe generatie
Tina was Rock and Roll. Vele zangeressen, ook de wereldberoemde grootheden, hebben een voorbeeld aan haar genomen om te komen waar ze nu zijn. Beyoncé bijvoorbeeld. Zij bereikte de top op haar manier met Tina Turner als grote voorbeeld. Ze heeft haar zelfs nog geëerd door Proud Mary live voor haar te performen tijdens de 2005 Kennedy Center Honors. En ja dat kun je maar op één manier doen en dat is the one and only ‘Tina Turner’ style. Maar ook vele zangeressen die een Tribute band hebben opgericht en als Tina Turner optreden. Sommigen gaan zelfs de hele wereld over!
Tina moet je niet ‘na willen doen’. Dan ga je onderuit. Dat is onmogelijk. Haar knijpende en solide soulvolle stemgeluid, het ruwe randje i.c.m. al die passie en gedrevenheid. Dat was háár stem. Haar geheime recept, gemengd met een stuk eigen toegevoegde emotie en herinneringen, waardoor het zo ongekend uniek werd. Evenaren? Vergeet het maar. Als voorbeeld zien? Zeker blijven doen!
Live in Arnhem
In 2009 kondigde Tina haar Farewell tour aan. Daar MOEST ik bij zijn. Het maakte niet uit wat het moest kosten. Ik weet nog dat ik er EUR 125 voor betaald heb. Dat was een klap geld. Nu nog steeds, alleen komen deze bedragen nu veel vaker voor en wordt het als wat normaler gezien t.o.v. 14 jaar geleden.
Het concert was in het Gelredome en wauw! Ik geniet er nog steeds van als ik eraan terugdenk. Ze stond er, en hoe! Hoge hakken (ze werd dat jaar 70), korte glitterjurkjes met franjes, de welbekende dansmoves en nog altijd die benen! Het was te gek en zo enorm de moeite waard! Er stond een krachtige vrouw die met haar band, dansers en backing vocals een show neerzette die zijn weerga niet kon. Alsof ze 30 was. Ze deed het. Ze knalde nog één keer. Deze show is overigens op Spotify te horen: “Tina Live 2009”.
Ik heb haar mogen zien en nog elke dag leer ik van haar. Ze zal voortleven in vele musici en al haar fans.
Tina, Miss Anna-Mae Bullock, you were Simply The Best.
Our Queen of Rock and Roll.
We will never forget.
May you rest in peace.
