Het bruidspaar van vandaag willen kleinschalig en intiem trouwen, maar wel op een prachtige locatie met een lieve groep vrienden en familie om zich heen.
Twee weken voor aanvang van hun grote dag heb ik het stel persoonlijk ontmoet. Onder het genot van een heerlijke kop thee en een koek die veel te slecht voor mij was heb ik bij het bruidspaar in hun sfeervolle achtertuin gezeten en kennis met ze gemaakt en verteld over de mogelijkheden van bruiloftmuziek. Ook om te horen wat zo belangrijk is voor hen op deze dag. Waarom ze voor de liedjes hebben gekozen die zij op de ceremonie willen horen. Of daar een achterliggende gedachte bij hoort. Want op die manier kan ik nog meer op de juiste emotie inspelen op dat ene bijzondere en belangrijke moment.
Met die informatie op zak ging ik terug naar huis om mijn huiswerk en het instudeerwerk zo compleet mogelijk af te kunnen maken voor hun grote dag.
En vandaag is het zover. Ze gaan trouwen. Voor mij is als ceremonie zangeres elke trouwceremonie bijzonder. Maar deze net eventjes met een extra speciaal tintje. Want het is na lange tijd weer de eerste die ik mag doen. Na heel veel graafwerk in mijn geheugen om na te gaan of ik alle spullen als vanouds echt bij mij heb, durfde ik na de zoveelste check de auto te starten en op pad te gaan.
Ik kom aan bij Chateau Marquette. Een prachtige locatie waar de rust en de geluiden van stromende beekjes en fluitende vogeltjes je tegemoetkomen zodra je uitstapt.
Het zonnetje schijnt precies zoals het moet zijn.
Er is mij gevraagd om compleet op deze dag aanwezig te zijn; van begin tot eind.
En zo geschiedde. Een prachtige rode loper liep van het terras de prachtige kasteeltuin in richting het prieel waar alles gereed stond voor de ceremonie. Tijd om de spullen op te zetten.
Tijdens de soundcheck vergaren de ganzen zich op het naastgelegen veld, aandachtig op een rijtje met hun nekken fier omhoog, waar zij in alle stilte luisteren naar de muziek. Of dit een positieve of negatieve reactie is van die ganzen, geen idee. Ik spreek hun taal niet. Maar het is dolkomisch om te zien hoe die beesten, die de hele tijd druk bezig zijn en heel veel herrie maken, ineens zo stil naas elkaar staan.
Het bruidspaar doet hun aantocht en arriveren bij het kasteel in een prachtige trouwauto. Ik neem mijn plaats in en begin hun gewenste liedje te zingen wanneer zij naar het altaar lopen. De ambtenaar neemt het daarna over en begint haar verhaal. De ceremonie is prachtig zoals elke ceremonie welke ik op eigen wijze mag meemaken in mijn vak. Tijdens het tekenen volgt van mij het nummer ‘All you need is love’ van The Beatles en ‘Alles is liefde’ van Bløf. Na afloop sluit ik af met ‘A sky full of stars’ van Coldplay. De liedjes welke het bruidspaar hebben uitgekozen.
Er komt een volmondig JA uit beiden en zo worden zij Mr. & Mrs.
Na de ceremonie verhuis ik mijn spullen naar het terras waar ik weer heerlijk mijn oude vertrouwde liedjes mag zingen, terwijl zij genieten van de taart. In een volle brandende zon zing ik mijn repertoire, terwijl ik een rode kleur opdoe en geen zonnebrand bij mij heb.
Als afsluiter volgt een sfeervolle BBQ in het andere gedeelte van de tuin, waar ik de achtergrondmuziek met lekkere ‘golden oldies’ mag verzorgen. Nou is dat voor mij nooit een straf, maar al helemaal niet wanneer ik uit mag kijken op een prachtig heuvelachtig en rijk bosgebied waar het zonnetje zich langzaam achter verschuild in zijn weg naar het onder gaan.
Het was een enerverende dag. Moe maar voldaan kom ik thuis en volgt het ouderwetse uitlaad- en opruim proces, waar ik voorheen altijd stiekem een hekel aan had. Want aan het einde van de rit ben je na een lange dag gewoon moe, dan heeft een mens zoals ik meestal geen zin meer in uitladen en opruimen. Maar nu? Nu geniet ik volop. Want we weten nu dat dit vak nog veel meer niet-vanzelfsprekend is dan wat ik voor de corona tijd al wist. Dus zelfs het opruimen doen we nu met plezier!
Op naar de volgende, ik ben er klaar voor!
