Flip Noorman
Biografie Flip Noorman
Flip Noorman (1988) is de speelman met het gescheurde gezicht. Het plotseling opkomen van de aandoening Bellse Parese zorgde ervoor dat zijn gezicht van het ene op het andere moment een tweedeling kende: de linkerkant was door een ontstoken zenuw tijdelijk verlamd geraakt en weigerde nog langer te doen wat van hem gevraagd werd, terwijl de rechterkant nog braaf in de pas liep. Twee helften, twee affecten en één album waarop allebei de kanten gehoord willen horen.
Debuut
Op Flips debuutplaat Bellse Parese (Bastaard Platen, 2013) wordt de luisteraar met zijn neus op de feiten gedrukt: de geïnfecteerde schreeuwpoëet en de minnaar van het vrouwenhart zijn tot elkaar veroordeeld en niet van plan elkaar de ruimte te geven.
Taalkunstenaar
Met groot gevoel voor taal brengt Flip Noorman met zijn Bellse Parese een opvallend album dat meer is dan een verslag van een vervelende aandoening. Ook muzikaal zet Flip zichzelf pontificaal op de kaart. Als een ware slavendrijver jaagt Flip de luisteraar door zijn wereld waarin Boudewijn de Groot en Tom Waits een vreemd soort huwelijk aan zijn gegaan. Maar welke namen ook komen bovendrijven, tijdens het luisteren van Bellse Parese kan er geen twijfel over bestaan: dit is Flip Noorman en dit is zijn verhaal.
Citaten uit recensies
Rootstime:
“(…) Dat leidt tot een ronduit verpletterende, indrukwekkende plaat, die, zo mocht/moest ik zelf ervaren, niet zo makkelijk te combineren valt met verder doen met de gewone dingen van de dag. Wat ik bedoel is dat deze CD mij zodanig midscheeps raakte, dat ik twee dagen lang geen zin had om iets anders te beluisteren. Ik kon geen radio verdragen, vanwege te luchtig, ik raakte geen twee pagina’s ver in een nochtans sterke roman…enfin, de plaat nam ongevraagd en ongewild bezit van mijn patroon van denken en doen. Ik weet niet hoe dat met U zit, maar bij mij gebeurt zoiets maar heel, heel zelden. (…)”
Moorsmagazine:
“(…) Het helpt daarbij zeker dat Noorman een geweldige liedjesschrijver is en een voortreffelijk arrangeur, en dat hij een stel geweldige muzikanten om zich heen verzameld heeft. Het levert een album op dat alleen maar beter wordt bij nadere beluistering (…)”